عمریست که از حضور اوجاماندیم درغربت سرد خویش تنها ماندیم اومنتظرست تاکه ما برگردیم ماییم که درغیبت کبری ماندیم1386

  سینمای قشنگی است

  زندگی

 آنگونه که تو را

  به بازی گرفته است

               فرزاد الماسی

می نویسم من وصیت نامه را

خاطرات این  دل   دیوانه را

می نویسم کنج من ویرانه بود

 سرگذشت تلخ من افسانه بود

داغ شبنم در سریک لاله بود

می نویسم آنچه را آه ناله بود

روزگارم   گر چه  یک ترفند بود

غصه هایم  مرگ یک لبخند بود

 حاصل این  چشم  خونین  مرا

می نویسم   آبروی اشک را

فرزادالماسی بردمیلی

   این روزهاحالم 

   مثل درختی است    

   که در نزدیک

   کارخانه ی 

  چوب بریست

   شعر هایکواز فرزادالماسی ۱۳۸۶